โอ๊ยปวดหัวกะกระแสข่าวน้ำท่วมเหลือเกิน..... ว่าป่ะ
อะไรกันนักหนาก็ไม่รู้...ข่าวจากหลายที่หลายกระแสเหลือเกิน ไอ้เราก็เป็นเด็กวัยรุ่น (หราาาาา....) สมัยใหม่ซ่ะด้วย เทคโนโลยีที่เค้ามีมีกันเราก็เป็นหมด เรียกว่าข่าวอะไรมา....ตรูรู้ ตรูทัน ....Twitter, Facebook, Blogger, กระทู้พันทิพย์ โน่นนี่นั่น ไหนจะพวกแท็กรูปสถานการณ์ต่างๆนานามาให้ได้เพิ่มเติมความเครียดมันเข้าไปอีก..... สรุปแล้วมันดีไหมเนี่ยะไอ้เทคโนโลยีที่มีเนี่ยะ... เล่นเอาซ่ะจากที่เราสมาธิดีดี เชื่อว่ายังง๊าาายยยยย ยังไงบ้านตรูก็ไม่ท่วม เหอะๆๆๆๆๆ เอาไปเอามา.... ตรูต้องท่วมให้ได้ชิ๊มิ๊....
หม่อมแม่เราก็เป็นห่วงเรามั่กๆ โทรเช้าโทรเย็น.... "ฮ่ะโหล.... เป็นไงมั่งลูก น้ำท่วมบ้านมึงยัง" พอตกเย็น "ฮ่ะโหล.....เป็นไงมั่งลูก กลับบ้านเราเถอะ ไม่ต้องรอน้ำมาหรอก กลับมาเถอะ....มาอยู่บ้านเรา" ซ้ึงอ่ะ แม่เป็นห่วงเรา..... ก่อนหน้านั้น ช่วงสายๆ พี่สาวก็โทรมาอีก "กลับบ้านเถอะโอ๋นเอ๊ยยยย....แม่เค้าเป็นห่วง เอาตัวเรารอดก่อน เอามาเท่าที่มาได้ ขับรถมาเองเลยดีกว่า ไหนๆที่จอดมันก็ไม่มีแล้ว เอามาไว้บ้านเรา แล้วค่อยกลับไปดูบ้านมึงก็ได้" อ่ะเห็นป่ะล่ะ มันไม่มีอะไรแย่ไปหมดซ่ะทีเดียว เรามีกำลังใจจากที่บ้านเรามากมาย ทั้งแม่ ทั้งพี่สาว วุ๊ฮู๊.... สู้ต่อโวีย...อินังน้ำ ตรูม่ายกลัวเมริงหรอก.... แม่โทรตาม พี่สาวโทรหา เช้าเย็น....เช้าเย็น... ทู๊กกกกกวันเลอะ...... อ่ะ กลับก้ได้ว่ะแต่คงแค่ไปให้แกเห็นหน้านะ แล้วก็เอารถไปจอดไว้ที่บ้านอย่าเดียวแหละ เพราะถ้าเกิดน้ำแมร่งท่วมจริงๆ บ้านตรูก็ย้ายไม่ได้ คงต้องปล่อยให้ท่วม แล้วค่อยซ่อมสีทีหลัง แต่รถเนี่ยะ เราไม่อยากขับรถทีมันต้องซ่อมอ่ะ สมรรถภาพมันต้องด้อยลงไปเยอะเลยอ่ะ น่ะ....เอางี้แหละ เอารถกลับไปเก็บบ้านร้อยเอ็ดแล้วนั่งรถทัวร์กลับมาเฝ้าบ้านล่ะกัน....ตามโน้น
ออกจากมหาชัยประมาณบ่ายสอง พาน้องเพอร์ (Proton Persona) ไปเติมแก๊ส วงแหวนกาญจนาฯ แม่เจ้า รถรอเติมเป็นแสน นี่พวกเมริงไม่เคยได้เติมแก๊สกันเลยรึไงฟร่ะเนี่ยะ (คิดในใจ) ผ่านไปคร่ึงชัวโมง ยังม่ายยยยด้าายยยยย เติม.... เสร็จศิริกระบวนความกว่าจะได้เติมแก๊สเสร็จ 1 ชั่วโมงเต็มๆ เหอะๆๆๆๆ นี่ตรูคิดถูกแล้วใช่ไหมเนี่ยะที่ใช้รถติดแก๊สเนี่ยะ.....
แผนการเดินทางในวันนี้ที่วางไว้ ปลายทางคือ บ้านตาหยวก ต.ทุ่งหลวง อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด ใช้เส้นทางเพื่อหนีน้ำท่วมโดยขึ้นด่วนไปลงมีนบุรี (แวะเติมแก๊ส) ตัดเข้าทางไปฉะเชิงเทรา เข้ากบินทร์บุรี (แวะเติมแก๊ส) ขึ้นวังน้ำเขียว ออกปักธงชัย (แวะเติมแก๊ส) นางรอง (แวะเติมแก๊ส) แล้วเข้าสุรินทร์ เพื่อเติมแก๊สรอบสุดท้ายก่อนยิงยาวเข้าบ้าน อิอิอิอิ หวานหมู ค่าเติมทางทั้งหมดไม่น่าเกิน 500 บาท ขับไปเรื่อยๆสังเกตุข้างทางเต็มไปด้วยบ้านเรือนและบริษัทฯห้างร้านที่ประดับประดาไปด้วยกระสอบทราย นี่มรึงฮิตเทรนใหม่กันตั้งกะม่ะไหรฟร่ะ.... กะลังขับไปเพลิน มองไปทางข้างหน้า...โอ้ แม่จ้าวววววว....น้ำท่วม ระดับน้ำเกือบมิดล้อกระบะข้างหน้า ซวยแล้ว กระบะยกสูงยังเกือบมิดล้อ....แล้วน้องเพอร์ตรูจะอยู่ตรงไหนว่ะเนี่ยะ.... ฮือออออ T_T เอาว่ะถอยก็ไม่ได้แล้วอ่ะ ทนนิดนึงนะน้องเพอร์ ขับๆไป ใจตรูลงไปอยู่ตรงตาตุ่ม สงสารน้องเพอร์
น้ำเริ่มสูงเรื่อยๆ ครึ่งล้อ...... ขับไปสักพัก มันเริ่มสูงเรื่อยๆ สักพัก มานนนนน มิดล้อ......น้องเพอร์ตรูเลย ....... T_T............ จายยยย ล๊าาาาา ลายยยยยย
ยังดีที่ระยะทางไม่ยาวเท่าไร พอขึ้นมาได้ก็รีบแวะเข้าปั้มตรวจน้องเพอร์ตรูก่อนเลย.... ดีทีไม่เป็นไร ไม่มีอะไรบุบสลาย เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาไปตามทางเรื่อยๆ ผ่านแปดริ้ว สักเกตุทางมีรถที่จะเข้ากรุงเทพมากมาย "นี่เมริงไม่รู้กันรึไงฟร่ะ น้ำจะท่วมกรังเทพแล้วนะเฟ้ยยยยย" (คิดในใจ....เหอะๆๆๆๆ) พวกพากันเข้ากรุงชนิดที่ว่าฝั่งขาออกอสย่างเรานี่โล่งเลยอ่ะ แต่ฝั่งขาเข้านี่ติดขนัด..... เหอะๆๆๆๆ โชคดีจังที่ออกกรุงสวยกระแส ใช้ความเร็วได้เรื่อยๆ ขับสบายๆชิลๆ พลางชมตัวเองตรูนี่เก่งจริงๆวางแผนการเดินทางได้เนียนมาก ไม่มีใครมาทางนี้สักเท่าไร
แต่แล้ว......ก็เริ่มมาสะดุดตรงทางขึ้นทับลาน.... รถเริ่มชะลอตัว แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพราะปกติเส้นนี้เคยมาเที่ยวคนขึ้นเยอะ รถมันก็มีช้าสะสมตรงทางขึ้นเป็นปกติ ไม่น่าเกินชั่วโมงคงผ่านได้แหละ ................................................................ แต่ (อีกครั้ง) มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เรา....ทำความเร็ว......ได้เต็มที่...ที่ 1 กิโลเมตร ต่อ 2 วัน (ประชด) เหอะๆๆๆๆ ช้ามว๊าาาาาาาากกกกกกกกกก แทบไม่ขยับเลย แถมบางช่วง พวกข้างๆเล่นดับเครื่องกันเลย..... แก๊สละ...ก็จะหมด หลังจากเติมครั้งสุดท้ายที่มีนฯ ตอนนี้มันเหลือ 1 ขีด แบบริบหรี่.... ในใจคิดว่าจะกลับรถไปทางสระแก้วดีมั้ย แต่ทางกลับรถ เช็คจาก GPS มันอยู่อีก 7 กิโลข้างหน้า นั่นหมายถึงว่าตรูต้องผจญชะตากรรมอย่างนี้ต่อไป แต่แล้วเหมือนสวรรค์เป็นใจ มองไปข้างหน้า โลโก้ปั้ม NGV อยู่ลิบๆ เอาว่ะ อย่างน้อยถ้าเราได้เติมแก๊สสักหน่อยก็จะได้สู้ต่อ ไม่ต้องเสียค่าน้ำมันเยอะ และแล้วก็ถึงหน้าปั้ม... และแล้ว...คิวเติมแก๊สยาาาาววววว เหยียด แต่...สู้ๆน่า..... รอไปสัก 20 นาทีถึงคิวเราเติม.... คุณรู้ม่ะ อารมณ์นะตอนนี้มันเหมือนขึ้นสวรรค์เลยอ่ะ แมร่งงงง คราวก่อนตรูมาวังน้ำเขียวมันไม่มีปั้มนี้อยู่อ่ะ มันเพิ่งเปิดใหม่ครับพี่น้อง โคตรโชคดีเลยอ่ะ "ปตท....น่าร๊าาากกกก อ่าาาาาา....." แล้วน้องพนักงานก็เดินมาหาเราเหมือนเคย เราก็ลดกระจกลงเพื่อจะบอกว่าพี่ปลดล็อกฝากระโปรงหน้ารถให้แล้วครับ (น้องเพอร์ผมเป็นรุ่นแรกๆที่เค้าติด NGV กันซึ่งช่องเติมแก๊สนั้นจะอยู่ด้านหน้า) แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ด้วยคำพูดจากได้เด็กเลวคนนี้ว่า (ขอเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานหน่อยเถอะ) "พี่ครับ ต้องขออภัยด้วยครับ ตอนนี้เรากำลังทดลองระบบจ่าย แล้วตอนนี้เครื่องจ่ายแก๊สมันไม่เสถียร ตอนนี้เครื่องมีปัญหาครับ"...วิ้งงงงง....................... ความเงียบเข้ามาครอบงำ............. เครื่องมีปัญหา........... หะหะ...หะหะ... แล้วไอ้ที่ตรูต่อแถวรอมา 20 กว่านาทีล่ะ.... แล้วที่ตรูอดทน อดตาหลับขับตานอนรอล่ะ..... ทามมายถึงทามกับช้าาายนนนนด้าาาายยยยยยยยย...........
